NIRE AMAK EZ DAUKA ERREMEDIORIK

Bazen behin ama bat denetarike egiten zuena Taichitik Sabelezko dantzairaino egiten zuen. Bere alabari ez zitzaion gustatzen Taichia baina bere ama apuntatu zion. Bere ama Iratiri ez zion ezabatu irakaslea esan harte Iratik ez zuela gogorik jarztzen. Bere ama ere abenturazalea zen eta gehiegi gustatzen zitzaion oporretara joatea. Egun batean autokarabana bat erosi zuten eta aste-santuan Parisera joan ziren. Egun batean Disneylandiera joan behar ziren baina aita gaixo jarri zen gau horretan, sukarra eta guzti zeukan. Aita etxe gurpildunaren gidaria zen orduan ezin zuten joan. Egunak pasa ziren eta etxera bueltatu ziren Disneylandiara joan gabe.
Ya uda zen eta erabaki zuten beste leku batera joatera. Iratik ez zuen jaon nahi, egun horietan bere lagunekin geratu zuelako pultserak egiteko eta saltzeko herriko plazan. Iratik egin zuen denetarik ez joateko baina azkenean joan zen. 2 edo 3 ordu zeramaten eta bapatean bere amona deitzen du :

- Kaixo ama.- esaten du Iratiren ama.
- Kaixo arreba-. esaten du bere anaia.
- Baina zuk zer egiten duzu amonaren mugikorretik deitzen?.- galdetu zion.
- Ba esan behar nizun amona zure etxera joan dela loreak ureztatzera eta erori dela eta kadera apurtu duela. Ez da behar bueltatzea baina da zuek jakiteko.
- Iñazio eman ezazu buelta oraintxe bertan nire ama kadra apurtu duela!!!!-. esan zuwn larrituta.
- Bueno agur. Ikusten dudanez bueltatu behar zarete, biahar arte agur.
Gau horretan errepidean dagoen hostatu baten parkinean aparkatu zuten autokarabana eta hyurrengo egunean ailegatu ziren. Egin zuten lehenengo gauza ospitalera joatea izan zen. Ikusi zutenean etxera joan ziren.
Ikusi zutenez etxe gurpildunak problemak besterik ez zuela ematen Iratiren osabari saldu zioten eta Irati dakionez bidai asko egin dituzte.